Pek çok insanın bir hayali vardır, emekli olunca bir Ege kasabasına yerleşme fikri. Her ne kadar kulağa pek hoş gelse de pek gerçekleşmez, hayal olarak kalır yalnızca. Denize yakın, belki bahçesinde zeytin ağaçları olan bir ev. Çocuklar üniversiteyi bitirmiş, kendi kavgalarına başlamışlardır. Ömür yoldaşını da alıp gidersin şirin, küçücük bir Ege kasabasına.
Ben İç Anadolu çocuğuyum ama Ege'ye her zaman hayranlıkla bakarım. Turizmle birlikte kirlenmemiş, saf kalabilmiş küçük köyler ve kasabalara daha çok ilgi gösteriyorum diyebilirim. Bir gün gerçekten aşık olursam, sevdiğim kadınla böyle bir Ege kasabasında yaşamak isterim. Ama öyle emekli olup, hayattan elimi eteğimi çektikten sonra değil; 20'li yaşların sonunda belki. Telefonun, televizyonun ve internet gibi çoğu teknoloji garabetinin olmadığı şirin bir ev hayal ediyorum...
